Veranderende trends van psychedelische kunst van Woodstock tot Coachella!

De term psychedelica werd bedacht door de Britse psychiater Humphrey Osmond in 1956 en betekent 'zielmanifestatie', met de implicatie dat psychedelica iemand toegang kunnen geven tot de ziel en ongebruikte mogelijkheden van de menselijke geest kunnen ontwikkelen. Voorstanders van LSD, zoals Dr. Timothy Leary en de Merry Pranksters, brachten de term onder het publieke bewustzijn, waardoor er nationale controverse ontstond over het gebruik van psychedelische drugs. De hippiebeweging paste deze term toe op bands als The Doors, Jefferson Airplane en de Jimi Hendrix Experience omdat ze het idee van psychedelisch bewustzijn populair maakten in hun muziek, promotiemateriaal en het visuele ontwerp van hun concerten.

De muziek en visuele esthetiek van psychedelica zijn diep symbiotisch. De psychedelische muziek roept buitenaardse vervormde geluiden op, met behulp van stemmen met echo's en kromgetrokken instrumenten. De teksten bevatten verhulde verwijzingen naar drugsgebruik, zoals in Jefferson Airplane's "White Rabbit" verwijzingen naar Lewis Carroll's Alice In Wonderland , of flagrante promotie, zoals in de tekst "Light My Fire" van The Doors, "Meisje, we konden niet veel krijgen hoger." (Leuk weetje: Jim Morrison negeerde de richting om die teksten te wijzigen voor een optreden in de Ed Sullivan Show .) Sommige nummers waren minder trippy en intenser. Jimi Hendrix' "Star Spangled Banner" plaatste het herkenbare volkslied naast Vietnam-protesterende bomgeluidseffecten, begeleid door gejammer van zijn gitaar, vervormd door een whammy bar. Het zijn dit soort vervormingen die vaak terug te vinden waren in de beeldende kunst.

Movement in Squares , 1961, door Bridget Riley , een Engelse schilder die bekend staat als de belangrijkste artiest in Op Art.

Hemels , 1966, Richard Anuszkiewicz

Psychedelische kunst liet zich inspireren door op-art, inclusief beweging, verborgen afbeeldingen of andere op-art-aspecten. Terwijl op-art meestal geen kleur heeft (zwart-wit of grijstinten), is psychedelische kunst een explosie van verzadigde kleuren.

Kosmo-erotica , 1968, Isaac Abrams

Jefferson Airplane Concert-poster voor het Trips Festival

Het hoogtepunt van de psychedelica was in de jaren '60, waarin werd gepleit voor een open geest en bewustzijn voor mondiale oplossingen in de samenleving. De grenzen en oorsprong ervan zijn moeilijk vast te stellen, aangezien het aanwezig is in een groot aantal gebieden, namelijk in literatuur, film, strips, muziek, mode, reclame enz. Psychedelische vloeibare lichtshows werden gemaakt met gekleurde kleurstoffen, inkten en oliën op een dia, die over of achter een liveband werd geprojecteerd - vroege inspiratie voor de visualizers op de muziekspelers van vandaag. De Joshua Light Show was - en is nog steeds - het beroemdste lichtshowbedrijf, voornamelijk opererend vanuit Fillmore East in Manhattan en andere locaties in New York City.

Ölprojektion: Een projectie met gekleurde alcohol en minerale olie. Het mengsel wordt tussen glasplaten geperst. Als de vloeistof wordt verwarmd, gaan de bubbels bewegen en mengen. Bron: WikiCommons

Hoewel sommigen misschien denken dat psychedelische kunst exclusief is voor de periode van de jaren zestig, is de invloed ervan nog steeds aanwezig op muziekfestivals, in festival-favoriete muziekgenres zoals een psychedelische drone, maar ook in hedendaagse schilderijen, kunstinstallaties en concerttheaters. . Hedendaagse kunstenaars zetten de nalatenschap voort, zoals Alex Gray, die zijn passie voor visionaire kunst en spiritualiteit heeft gecombineerd om de Chapel of Sacred Mirrors te creëren, een ontmoetingsplaats voor gebed die zijn kunst tentoonstelt in een psychedelische tempel. Grey's populariteit is de afgelopen jaren alleen maar gegroeid, waardoor hij de ruimte kon uitbreiden om zijn kunst tentoon te stellen.

Heilige spiegels, Christus & Sophia, COSM, NYC 2006

Eagle Rock III, 2000, Al Held

Vanwege zijn commerciële aard werd psychedelische kunst ooit beschouwd als "lage" versus "hoge" kunst (zoals Op Art was). Sommigen twijfelen nog steeds aan de legitimiteit ervan in de context van hedendaagse kunst, maar het valt niet te ontkennen dat psychedelische kunst een blijvende impact heeft. Vertegenwoordiging van psychedelische ervaringen is nog nooit zo eenvoudig geweest als nu met zoveel grafische software die gemakkelijke en ongeëvenaarde vrijheid van beeldmanipulatie mogelijk maakt. De rave-cultuur is ook verantwoordelijk voor de subculturele heropleving van psychedelica en in de jaren negentig fuseerde psychedelische kunst met de cybercultuur tot een uniek cyberdelic fenomeen.